راز لذتی شیرین...

پرده ی اول: پدر و مادرها برای اینکه مزه غذا رو به بچه شون بچشونن یه ذره از اون غذا رو توی دهن بچه میزارن تا مزمزه کنه مثلاً یه تکه نون رو توی آبگوشت می زنن و دهان بچه میذارن تا مزه غذا رو بچشه و بچه از اون یه ذره مزه غذا، لذت زیاد می بره...

پرده ی دوم: همین بچه وقتی بزرگتر می شه اون لذت عظیم رو از اون مقدار کم مزه ی غذا اصلاً درک نمی کنه و تا یه دل سیر غذا نخوره لذت نمی بره...

پرده سوم: داشتم فکر می کردم که چرا بعضی از ما آدم ها فقط بلدیم از لذت های مادی و مختصر لذت ببریم اما از لذت های معنوی مثل عبادت خدا که بزرگتر از لذت های مادیه لذت نمی بریم؟

چرا از نماز خواندن و روزه گرفتن لذت نمی بریم؟

یاد خدا لذت نداره یا گیر کار جای دیگه س؟

قَالَ عِیسَى ع بِحَقٍّ أَقُولُ لَکُمْ کَمَا نَظَرَ الْمَرِیضُ إِلَى الطَّعَامِ فَلَا یَلْتَذُّ بِهِ مِنْ شِدَّةِ الْوَجَعِ کَذَلِکَ صَاحِبُ الدُّنْیَا لَا یَلْتَذُّ بِالْعِبَادَةِ وَ لَا یَجِدُ حَلَاوَتَهَا مَعَ مَا یَجِدُ مِنْ حَلَاوَةِ الدُّنْیَا

همان طور که مریض  به غذا نگاه می کنه و لذت نمی بره به خاطر شدت دردی که داره همچنین اهل دنیا از عبادت لذت نمی برند و شیرینی عبادت رو نمی چشند تا وقتی که شیرینی دنیا زیر زبانش هست.(1)

خدایا از بس به دانسته هام عمل نکردم(2)

اونقدر غصه دنیا رو خوردم(3)

از بس غرق در شهوات نفسانی بودم(4) و در آغوش دنیا عمرم رو سپری کردم ، بَغَلی شدم خودت این عادت رو از من بگیر...

اللهمّ قوّنی فیهِ على إقامَةِ أمْرِکَ واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ یـا أبْصَرَ النّاظرین.(5)

خدایا نیرومندم نما در آن روز به پا داشتن دستور فرمانت و بچشان در آن شیرینى یادت را و مهیا کن مرا در آنروز راى انجام سپاس‌گذاریت به کـرم خودت نگهدار مرا در این روز به نگاه‌داریت و پرده‌پوشى خودت اى بیناترین بینایان.

پی نوشت:

(1)   ابن فهد حلى، احمد بن محمد، التحصین فی صفات العارفین من العزلة و الخمول، ص5 ، مدرسة الإمام المهدی عجل الله تعالى فرجه الشریف - ایران ؛ قم، چاپ: دوم، 1406ق.

(2)   وَ أَوْحَى اللَّهُ تَعَالَى إِلَى دَاوُدَ ع أَنَّ أَهْوَنَ مَا أَنَا صَانِعٌ بِعَبْدٍ غَیْرِ عَامِلٍ بِعِلْمِهِ مِنْ سَبْعِینَ عُقُوبَةً بَاطِنِیَّةً أَنْ أُخْرِجَ مِنْ قَلْبِهِ حَلَاوَةَ ذِکْرِی. خداوند به داود نبی علی نبینا و علی آله علیه السلام وحی کرد که کمترین کاری که من با بنده ایی که به علمش عمل نمی کند انجام می دهم از هفتاد عقوبت باطنی این هست که از قلب او شیرینی یاد خودم را می برم  )ابن فهد حلى، احمد بن محمد، عدة الداعی و نجاح الساعی،ص78، دار الکتب الإسلامی، چاپ: اول، 1407 ق.(

(3)   وَ فِی أَخْبَارِ دَاوُدَ ع‏ مَا لِأَوْلِیَائِی‏ وَ الْهَمَ‏ بِالدُّنْیَا إِنَ‏ الْهَمَ‏ یُذْهِبُ‏ حَلَاوَةَ مُنَاجَاتِی مِنْ قُلُوبِهِمْ یَا دَاوُدُ إِنَّ مَحَبَّتِی مِنْ أَوْلِیَائِی أَنْ یَکُونُوا رُوحَانِیِّینَ لَا یَغْتَمُّونَ. خداوند به حضرت داود  علی نبینا و علی آله علیه السلام وحی کرد دوستان مرا چه شده که غصه دنیا را می خورند این غصه شیرینی مناجات مرادر دل هایشان از بین می برد  ای داود! من دوست دارم که دوستان من روحانی باشند وغمِ دنیا را به خود راه ندهند. (مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بیروت)، 111جلدی ،ج79، ص143، دار إحیاء التراث العربی - بیروت، چاپ: دوم، 1403 ق.)

(4)   ...مَنْ‏ کَانَ‏ أَکْثَرُ هَمِّهِ‏ نَیْلَ‏ الشَّهَوَاتِ‏ نَزَعَ‏ مِنْ‏ قَلْبِهِ‏ حَلَاوَةَ الْإِیمَان‏... رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند کسی که بیشتر تلاش برای رسیدن به شهوت باشد شیرینی ایمان از قلبش گرفته می شود. (ورام بن أبی فراس، مسعود بن عیسى، تنبیه الخواطر و نزهة النواظر المعروف بمجموعة ورّام، 2جلدی، ج2، ص116، مکتبه فقیه - قم، چاپ: اول، 1410 ق.)

(5)   دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان