بادبان دل را باید کشید...

در کشتی های بادبانی، بهترین ناخدا کسی است که از تمام موقعیت های اطراف خود ،بهترین بهره رو ببره؛ اگر یک نسیمی بوزد و ناخدا غافل باشه، شاید تا مدتها از رسیدن به مقصد جا بمونه تا شاید نسیمی دیگر وزیدن بگیره...

انسان های زیرک هم در زندگی روزانه خود از نسیم هایِ کوچکِ زندگیِ خود، برای طی کردن مسیرهای طولانی و چند ساله بهترین بهره رو می برند و از آن غفلت نمی کنند.

پیامبر اکرم صل الله علیه و اله می فرمایند: إِنَّ لِرَبِّکُمْ فِی أَیَّامِ‏ دَهْرِکُمْ‏ نَفَحَاتٍ‏ أَلَا فَتَعَرَّضُوا لَهَا.(1)

همانا در طول زندگی شما نسیم هایی از سوی پروردگارتان می وزد. آگاه باشید که خود را در معرض آنها قرار دهید.

ماه مبارک رمضان از جمله نسیم های الهی است که در زندگی مومنین وزیدن می گیره و دل و جان آدمی را می نوازد و به آنها شادمانی و آرامشی ژرف می بخشه؛ ماهی که باید در آن بادبان های دل رو کشید و خود را در مسیر نسیم الهی قرار داد تا با سرعت هرچه بیشتر به مقصد کمال انسانیت رسید.

ماهی که رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند: وَ هَذَا شَهْرُ الْإِنَابَةِ وَ هَذَا شَهْرُ التَّوْبَةِ وَ هَذَا شَهْرُ الْمَغْفِرَةِ وَ الرَّحْمَة(2)

ماه مبارک رمضان ماه انابه و توبه است، رمضان ماه پوشانیده شدن(بخشیده شدن) و رحمت است.

انابه یعنى رجوع و بازگشت به خدا با توبه متناوب.(3)

ماه مبارک رمضان یک فرصت طلائیه برای تصفیه روح و جبران گذشته ... همون طوری که خیلی از افراد از این فرصت ،کمال استفاده رو بردند و خودشون را تصفیه کردند ، ولی باید این رو هم بدونیم که خیلی ها، ماه رمضان گذشته بین ما و با ما بودند و الان زیر خروارها خاک مدفونند؛ پس باید این فرصت بی نظیر رو قدر بدونیم و با تمام وجود بخونیم:

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ الْقَانِتِینَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ أَوْلِیَائِکَ الْمُقَرَّبِینَ بِرَأْفَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.(4)

و سعی و تلاش مضاعف کنیم تا خودمون رو در طومار آمرزش جویان این ماه قرار بدیم همون افرادی که طبق روایات ما خداوند اونها رو دوست داره(5)

خـــــــــــدایـــــــــــا منـــــــــــو ببخـــــــــــش

--------------------------------------------

پی نوشت:

(1)   مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بیروت)، 111جلدی،ج68،ص221، دار إحیاء التراث العربی - بیروت، چاپ: دوم، 1403 ق.

(2) کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی (ط - الإسلامیة)، 8جلدی،ج4،ص75، دار الکتب الإسلامیة - تهران، چاپ: چهارم، 1407 ق.

(3)   الإِنابةُ: الرجوعُ إِلى اللّه بالتَّوبة.(ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، 15جلدی،ج1،ص775، دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع - دار صادر - بیروت، چاپ: سوم، 1414ق.)

(4)   دعای روز پنجم ماه رمضان

(5)   عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ إِذَا تَابَ‏ الْعَبْدُ الْمُؤْمِنُ‏ تَوْبَةً نَصُوحاً أَحَبَّهُ‏ اللَّهُ‏ فَسَتَرَ عَلَیْهِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ قُلْتُ وَ کَیْفَ یَسْتُرُ عَلَیْهِ قَالَ یُنْسِی مَلَکَیْهِ مَا کَتَبَا عَلَیْهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ أَوْحَى اللَّهُ إِلَى جَوَارِحِهِ اکْتُمِی عَلَیْهِ ذُنُوبَهُ وَ أَوْحَى إِلَى بِقَاعِ الْأَرْضِ اکْتُمِی عَلَیْهِ مَا کَانَ یَعْمَلُ عَلَیْکِ مِنَ الذُّنُوبِ فَیَلْقَى اللَّهَ حِینَ یَلْقَاهُ وَ لَیْسَ شَیْ‏ءٌ یَشْهَدُ عَلَیْهِ بِالذُّنُوبِ. راوى مى‏گوید شنیدم که امام صادق علیه السّلام فرمودند: هنگامى که بنده مؤمنى توبه نصوح نماید، خداوند او را دوست داشته و گناهانش را در دنیا و آخرت مى‏پوشاند. عرض کردم: چگونه گناهانش را مى‏پوشاند؟ فرمودند: گناهان او را از خاطر و یاد دو فرشته‏اى مى‏برد که مأمور نوشتن اعمالش هستند، به اعضاى بدن او وحى مى‏نماید که گناهان او را کتمان کنید و به مناطقى از زمین که در آنها گناه کرده است وحى مى‏کند: گناهانى را که در آن مناطق مرتکب شده است بپوشانید. و بدین ترتیب، در حالى خداوند را ملاقات مى‏کند که هیچ چیزى نیست که به کوچکترین گناهى علیه وى شهادت دهد. (ابن بابویه، محمد بن على، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص171، دار الشریف الرضی للنشر - قم، چاپ: دوم، 1406 ق.)